Przedszkole nr 150 ,,Przystanek Uśmiech" w Warszawie

Jak przygotować dziecko do przedszkola?

• przygotuj dziecko: mów o przedszkolu, odwiedzaj je, pokaż plac zabaw, weź udział w zajęciach adaptacyjnych, poznaj kolegów, którzy też idą do tej samej grupy, jeśli to możliwe;
• mów językiem pozytywów: życz dziecku dobrej zabawy w przedszkolu, miłego dnia, zachęć do zbudowania wielkiej wieży z klocków. Unikaj komunikatów, które budują strach albo przekonanie, że przedszkole to nieprzyjemne, groźne miejsce: “Nie bój się”, “Przykro mi, ale muszę iść”, “Dasz sobie radę”, unikaj smutnego, rozżalonego tonu – staraj się przenieść na dziecko entuzjazm, pozytywne emocje, radość
• daj czas: na rozmowę przed przedszkolem, na uspokojenie się w domu, na wybranie zabawki do przedszkola, spokojne ubranie się, na zapomnienie czegoś z domu i powrót po to, jednak staraj się przed samym wejście do sali załatwić sprawy w miarę szybko: pożegnaj się z dzieckiem, przekaż je nauczycielowi, idź – nie obawiaj się, wszystko będzie dobrze
• stopniuj czas pobytu dziecka w przedszkolu – na początku niech dziecko spędza w przedszkolu tylko kilka godzin, z czasem – możesz to zmienić, jeśli dziecko będzie się czuło komfortowo
• dotrzymuj umów, nie oszukuj: nie uciekaj, gdy coś odwróci uwagę dziecka, nie oszukuj “Pójdę do samochodu i zaraz wracam” – dziecko Ci ufa, dzięki temu, czuje się bezpiecznie – niech tak zostanie
• buduj rutynę poranną: dzięki temu unikniecie wielu stresów, dziecko będzie wiedziało co zaraz nastąpi i będzie na to lepiej emocjonalnie przygotowane, możecie np. żegnać się zawsze w ten sam sposób “Buziak, przytulas i czas na zabawę!”
• daj dziecku “kawałek domu” – dzięki ulubionej zabawce dziecko poczuje się lepiej
• zaufaj nauczycielowi lub podziel się z nim miłym komentarzem. Daj znać, że rozumiesz jak trudny to dla niego czas!

Adaptacja w przedszkolu – czego się spodziewać?

• maluszki płaczą, całkiem sporo i są w ogromnym szoku, bo to nie mama ani tata ociera ich łzy;
• histeria przybiera różne oblicza: czasem przechodzi w bunt, czasem w próbę ucieczki z sali lub błagania o powrót mamy;
• również rodzice bywają przerażeni – nie każdy to okazuje, ale często widzimy, że rodzice naprawdę ciężko znoszą pierwsze przedszkolne rozstanie z dzieckiem;
• strach rodzica przybiera różne oblicza: długie pożegnania, pytania pełne podejrzeń, podglądanie przez okno, odpytywanie personelu – nie wypominam, nie oceniam – to jest lęk o własne dziecko, zrozumiałe, że potrafi prowokować do niekonwencjonalnych zachowań;
• dzieciaczki “są zielone” – niekoniecznie potrafią usiąść w kole, nie wiedzą gdzie mają miejsce zabawki i gdzie jest toaleta i z dużym prawdopodobieństwem nie zapytają o to nowopoznanego dorosłego.

Zabawy i inne sposoby na oswojenie nowej sytuacji 

Pierwsze dni w przedszkolu 3-latka są kluczowe, by maluch łagodnie wszedł w nową sytuację. Nie da się ukryć, że w przypadku 3-latka w przedszkolu kluczem do sukcesu jest właściwa adaptacja. Jeśli malec zrozumie, o co w tym wszystkim chodzi, jak wygląda nowe otoczenie i co będzie w nim robił, łatwiej przystosuje się do zasad panujących w tym środowisku.

Na czym powinna polegać adaptacja 3-letniego dziecka do przedszkola? Aby 3-latek w przedszkolu nie czuł się zagubiony i przytłoczony, zacznij od nauczenia go stałego rytmu dnia. Jeśli maluch przyzwyczai się do wstawania, jedzenia posiłków, bawienia się i drzemania o konkretnych godzinach, nie będzie mieć problemów z robieniem tego samego w przedszkolu.

Przed pierwszymi dniami w przedszkolu 3-latka, wytłumacz dziecku, dlaczego musicie się rozstać i kiedy po niego wrócisz. Jeśli dziecko będzie pewne, że mama lub tata zabiorą go do domu za kilka godzin, łatwiej zniesie rozłąkę. Ponadto, z trzylatkiem w przedszkolu staraj się żegnać tak szybko, jak to możliwe. Im dłużej będzie trwać pożegnanie w drzwiach przedszkolnej sali, tym większe ryzyko, że maluch nie będzie chciał rozstać się z Tobą.

Jakich błędów nie popełniać w czasie pierwszych dni trzylatka w przedszkolu? Uważaj na to, by nie obiecywać dziecku nagrody materialnej za to, że wytrzyma kilka godzin bez Ciebie. Dlaczego to zły pomysł? Po pierwsze, zrzucasz na jego barki dużą odpowiedzialność, która jest przytłaczająca dla 3-latka w przedszkolu. Po drugie, z każdym kolejnym „dużym krokiem” dziecko będzie oczekiwać coraz większych nagród.

Nie zrażaj się też pierwszymi niepowodzeniami i nie rezygnuj po kilku ciężkich dniach. Oswojenie się z nowym miejscem wymaga czasu, a rezygnacja i powtarzanie tego samego po jakimś czasie to tylko dodatkowa dawka negatywnych emocji i doświadczeń. Jeśli maluch źle znosi początki swojej przedszkolnej drogi, zostawiaj go tam krócej, ale nie odpuszczaj całkowicie.