Przedszkole nr 150 ,,Przystanek Uśmiech" w Warszawie

Edukacja patriotyczna jest bardzo ważna na etapie edukacji przedszkolnej. Musimy odpowiedzieć dziecku na pytania  „Kim jestem?”, „Skąd pochodzę?”, „Gdzie jest mój dom, moje miejsce na Ziemi?” i sprawić, by wiedza ta była trwała. Ojczyzna przedszkolaka jest na wyciągnięcie ręki – to jego dom, przedszkole, miasto. Rodzice i nauczyciele mogą sprawić by rozbudzone ciekawością dziecko sięgało po wiedzę: kim byli ich przodkowie, skąd się wywodzą, co wypracowały dla nas inne pokolenia. Emocje związane z poznawaniem miejsca urodzenia swojego, swoich rodziców, dziadków daje poczucie więzi międzypokoleniowej i kształtuje świadomość narodową. Dziecko powinno dokładnie poznać swoje najbliższe środowisko, pokochać je i być dumnym z przynależności do niego. Od poznawania miasta, regionu zaczynamy kształtować postawy patriotyczne naszych wychowanków. 

„Tak jak ptak, który opuszcza własne gniazdo, zatacza najpierw małe kręgi, tak i my powinniśmy najpierw umożliwić dziecku poznanie i zrozumienie jego małej ojczyzny, najbliższych mu okolic, aby potem mogło ono tak jak ptak polecieć dalej i poznać dużą ojczyznę i świat”.

Wkraczając w XXI wiek edukacją zawładnęła myśl wychowania Europejczyków. Jednak nie ma przyszłości bez przeszłości. Nie możemy wchodzić do Europy nie będąc jednocześnie reprezentantami naszego kraju, jego historii, kultury i tradycji.

Realizacja programu ma na uwadze spełnienie celów z różnych zakresów:

Z HISTORII RODZINY

• Poznanie przez dzieci struktury rodziny i więzi pokoleniowych.
• Wzmacnianie więzi uczuciowych z rodziną.
• Poznawanie tradycji własnych rodzin na tle tradycji regionu.
• Okazywanie szacunku osobom starszym.
• Zbieranie informacji na dotyczących dzieciństwa rodziców i dziadków.
• Nabywanie wiedzy na temat członków rodziny, ich zainteresowań, zawodów.

Z HISTORII WARSZAWY

• Poznawanie miejsc kultowych w Warszawie.
• Poznawanie zabytków kultury, dorobku historycznego, kultury materialnej, architektury.
• Kształtowanie uczuć patriotycznych do małych ojczyzn.
• Poznanie dawnych i obecnych wybitnych mieszkańców Warszawy.
• Promowanie walorów swojego miasta – prezentacje, prace plastyczne, wystawy.
• Poznawanie legend związanych z miejscem zamieszkania.
• Rozpoznawanie i nazywanie najważniejszych miejsc i obiektów w najbliższej okolicy.

Z HISTORII REGIONÓW

• Poznawanie kultury i tradycji różnych regionów Polski.
• Stwarzanie okazji do poznawania i odkrywania historii Mazowsza.
• Ukazanie piękna sztuki ludowej.
• Budzenie przywiązania do rodzinnego krajobrazu.
• Kultywowanie tradycji regionu.
• Poznawanie osobliwości języka.
• Aktywne uczestnictwo w folklorze.
• Wyzwalanie aktywności twórczej.
• Rozróżnianie krajobrazów: nizinny, górski, nadmorski.

Z HISTORII POLSKI

• Wyrabianie szacunku dla języka i symboli narodowych.
• Poznawanie tradycji związanych z realizacją świąt narodowych i religijnych.
• Kształtowanie tożsamości narodowej.
• Interesowanie się historią Polski i wydarzeniami w kraju.
• Poznawanie sylwetek wielkich Polaków.

Planując pracę z dziećmi bierzemy pod uwagę ich naturalną potrzebę aktywności, zabawy, kontaktów społecznych, poznania, doświadczania, dlatego najlepszymi w realizacji programu są metody poszukujące. Dzieci muszą mieć okazję do twórczego działania, poszukiwania rozwiązań, kontakt z naturalnym środowiskiem.
Program nie jest podzielony na grupy wiekowe. To nauczyciel dobiera treści odpowiednie do poziomu swoich wychowanków i realizuje je w stosownym zakresie dobierając właściwe dla wieku metody i formy pracy.
Najważniejszymi elementami warunkującymi sukces programu są: zaangażowanie nauczycieli, włączenie w zajęcia rodziców i środowisko lokalne. Nauczyciel swoją postawą i emocjonalnym podejściem do tematu rozbudza w dzieciach chęć do szukania odpowiedzi na zadawane pytania. Pozyskanie do współdziałania rodziców jest niezbędne, gdyż to oni jako pierwsi wprowadzają dziecko w świat kultury i tradycji. Współpraca z partnerami regionalnymi takimi jak muzea, teatry, domy kultury wpływa na poziom atrakcyjności programu i trwałość jego efektów.
Podczas realizacji programu sukcesywnie tworzymy kącik regionalny, gdzie oprócz publikacji znajdują się eksponaty przyniesione przez gości, pamiątki z wycieczek i wytwory dzieci.
Folklor jest lubiany przez dzieci ze względu na jego prostotę, barwność i bajkowy charakter a wiele obrzędów ludowych można przenieść na grunt przedszkola. Dzieci uczestnicząc w nich nie tylko poznają kulturę i zwyczaje swoich przodków, ale też wzmacniają więzi uczuciowe z najbliższymi i społecznością przedszkolną.
Wszystkie etapy programu realizowane są metodą projektów. Oprócz zajęć przedszkolnych zawierają one zadania do wykonania przez same dzieci i dzieci z rodzicami. Daje to dzieciom możliwość osiągania satysfakcji z wykonania zadania bądź rozwiązania zagadki.

Program jest realizowany na wiele sposobów:

• Zajęcia prowadzone metodami aktywnymi,
• Spotkania, wywiady,
• Inscenizacje,
• Spacery, wycieczki,
• Kroniki, albumy,
• Lekcje muzealne,
• Warsztaty plastyczne,
• Zajęcia terenowe

Ewaluacja programu ma na celu sprawdzenie stopnia przydatności programu w edukacji przedszkolnej. Prowadzona jest na bieżąco, oraz po zakończeniu poszczególnych etapów. Uzyskane informacje zostaną finalnie wykorzystane do modyfikacji treści programu.